محققان دانشگاه گيلان در طرحي آزمايشگاهي به درخواست يک شرکت ايراني، مکمل‌هاي غذايي ساخته‌اند که قابليت بهبود توليد گوشت بلدرچين را دارد؛ اين نتايج در بخش کشاورزي و صنعت پرورش دام و طيور و به ويژه صنعت پرورش بلدرچين قابل کاربردند.

بلدرچين ژاپني يک گونه مهم دامي براي توليد گوشت و تخم است که به عنوان يک منبع غذايي ارزشمند براي مصرف انسان مورد توجه قرار گرفته است. هزينه‌ نگهداري پايين در ارتباط با اندازه‌ کوچک بدن، توأم با فاصله نسلي کوتاه (4 تا 5 نسل در سال)، مقاومت به بيماري‌ها و توليد تخم بالا، پرورش بلدرچين را به صنعتي سودآور تبديل کرده است.

اما يکي از مشکلات موجود در اين صنعت، پايين بودن باروري و قابليت جوجه‌درآوري آن است. قدرت جوجه‌درآوري تخم‌هاي بارور در بلدرچين حدود 70 تا 80 درصد است. به عبارتي 50 تا 70 درصد از تخم‌هاي گذاشته‌شده را شامل مي‌شود.

زينب خوب بخت، مجري طرح در معرفي کار تحقيقاتي صورت گرفته عنوان کرد: عنصر روي، يکي از مواد معدني است که در بسياري از اعمال حياتي بدن نقش دارد. اکثر مواد خوراکي تشکيل دهنده‌ جيره‌ غذايي در صنعت پرورش بلدرچين، از لحاظ اين عنصر دچار کمبود است. بنابراين ضرورت دارد که اين عنصر به شکل مکمل‌هاي غذايي مجزايي به جيره اضافه شود. لذا اين پژوهش به منظور بررسي اثر منابع مختلف روي (معدني، آلي و نانو) بر عملکرد توليد گوشت و توليدمثل بلدرچين ژاپني انجام شده است.
خوب بخت در ادامه افزود: نانواکسيد روي، ماده‌ جديدي است که با استفاده از علم نانو توليد و به بازار عرضه شده است. عليرغم توسعه‌ استفاده از ترکيبات نانو در صنايع مختلف، اثرات اين گونه مواد در بسياري از ابعاد بر بدن دام‌ها و طيور ناشناخته است. لذا ضروري است از اين ترکيبات به عنوان مکمل خوراکي در جيره‌ دام‌ها نيز استفاده شده و اثرات احتمالي آن‌ها بر اين حيوانات نيز بررسي شود.
در اين تحقيقات تعدادي جوجه‌ يک روزه به صورت 4 گروه آزمايشي و در قالب طرح کاملاً تصادفي در مزرعه‌ پژوهشي دانشگاه گيلان پرورش داده شده‌اند. در طي بررسي‌ها عملکرد توليد و توليدمثلي پرنده، به ويژه پرنده‌ نر مورد ارزيابي قرار گرفته است.
به گفته‌ خوب بخت، هزينه‌ استفاده از مواد نانويي در مکمل رشد بلدرچين اندکي بالاتر است. اما افزايش چشمگير رشد بلدرچين و متعاقب آن کاهش دوره‌ پرورش علاوه بر اينکه اين هزينه‌هاي اندک را جبران مي‌کند، در مقايسه با مواد معدني ماکرو نيز سودآوري بيشتري را نصيب پرورش‌دهنده مي‌کند. همچنين به دليل بالا بودن زيست فراهمي عناصر نانو، دفع مواد معدني از طريق مدفوع کاهش‌يافته و در نتيجه آلودگي زيست‌محيطي از طريق عناصر کاهش پيدا مي‌کند.