لسیتین سویا یکی از مهم ترین امولسیون کننده ها برای صنایع دارویی، رنگ و مواد غذایی خوراکی است. جهان هر ساله از صدها هزار تن لسیتین سویا استفاده می کند. تولید لسیتین سویا یک فرآیند کاملا مشخص و بر اساس نیاز مشتری است که ترکیب مناسبی از محصول تولید شده را برای تولید امولسیفایر مورد نیاز مشتری فراهم می کند.

لسیتین سویا به عنوان امولسیفایر

به صورت ساده، یک امولسیفایر کشش سطحی قطرات روغن در آب یا قطرات آب در روغن را کاهش می دهد. بنابراین، بسیاری از محصولاتی که در آنها از لسیتین سویا استفاده می شود، مخلوطی از روغن و آب هستند. تولید کنندگان با خرید لسیتین و افزودن آن به عنوان یک امولسیون کننده محصولات نهایی خود را تثبیت میکنند.

موارد استفاده از لسیتین به عنوان امولسیفایر

داروها مواد فعال خود را در مخلوط روغن و آب با تثبیت کننده ها (که ممکن است لسیتین نیز باشد)، نگهدارنده ها و مواد شیمیایی که جذب دارو توسط اندام مورد نظر در بدن را افزایش می دهند، معلق می کنند. همچنین در رنگ ها نیز، لسیتین سویا ممکن است برای کاهش ویسکوزیته یا به عنوان یک ماده برای خاصیت پراکندگی بهتر اضافه شود. لسیتین سویا همچنین در کاربردهایی که نیاز به "ترشوندگی بیشتر آب" دارند استفاده می شود. لسیتین های سویا ممکن است مخلوطی از آب، چربی، پروتئین و کربوهیدرات را در غذاها امولسیون کنند و یا به اکستروژن غذای خشک (Food Extrusion) برای حیوانات خانگی و دام کمک کنند. لسیتین سویا را می توان با در نظر گرفتن مواد تشکیل دهنده، PH و حجم فاز پراکنده برای محصول نهایی مشتری طراحی و تولید کرد.

در مواد غذایی نیز، لسیتین سویا برای ساخت مخلوط روغن و آب بسیار مهم است. تقریباً محصولات نهایی را خامه ای تر و قابل پخش تر می کند. مثلا پنیر سفید معمولی قابلیت پخش شوندگی ندارد ولی پنیر خامه ای به راحتی روی سطح نان پخش میشود.

همه اشکال لسیتین سویا امولسیفایر هستند، اما همه اشکال امولسیفایرها برای هر کاربرد به یک اندازه کارآمد نیستند. یک مولکول از لسیتین سویا دارای گروه های هایدروفوبیک (روغن دوست) و هایدروفیلیک (آب دوست) است. لسیتین خام توانایی کمی در امولسیون کردن روغن در آب یا آب در روغن دارد. با این وجود، مخلوطی از لسیتین سویا که حاوی کولین است، توانایی قوی تری در امولسیون کردن مقدار کمتری روغن در مقدار بیشتری آب دارد. مخلوط لسیتین سویا که در آن سفالین غالب است، توانایی قوی تری در امولسیون کردن مقدار کمتری آب در مقدار بیشتری روغن دارد.

نوع امولسیونی که تولید کنندگان می توانند با لسیتین سویا به دست آورند، صرفاً به نسبت آب به روغن بستگی ندارد. به خصوص هنگامی که تولید کنندگان با لسیتین های خام یا "مخلوط" کار می کنند، خلوص آب یکی دیگر از موارد مهم است. در آب سخت، یون‌های کلسیم و منیزیم با جزء سفالین لسیتین سویا لخته می‌شوند و توده‌های کوچکی را در محصول نهایی تشکیل می‌دهند که البته این می تواند یک نتیجه دلخواه و عمدی باشد.

کاربرد لسیتین سویا

چگونگی تشخیص لسیتین سویا با کیفیت بالا

لسیتین سویا به طور طبیعی قهوه ای مایل به قرمز است. البته عمدتا آن را با پراکسید هیدروژن تا قهوه ای روشن تغییر میدهند که این امر بر استفاده مجاز آن در مواد غذایی تأثیر نمی گذارد، اگرچه باید روی برچسب ذکر شود و محصول نمی تواند به عنوان "ارگانیک" نامگذاری شود. لسیتین سویا حاوی درصد بالایی از روغن سویای تصفیه نشده است. روغن سویا را می توان در صورت نیاز برای طعم و رنگ حذف کرد، اما جداسازی به هزینه نهایی لسیتین می افزاید.

لسیتین سویا برای استفاده در مواد غذایی تا 50 تا 70 درجه سانتیگراد گرم می شود. با وجود این مرحله، تولیدکنندگان لسیتین سویا به طور مداوم آلودگی باکتریایی را کنترل می کنند.

از نظر فنی، لسیتین را میتوان از زرده تخم مرغ، کلزا، تخم آفتابگردان، جوانه ذرت، پنبه دانه و بذر کتان تهیه کرد با این وجود لسیتین سویا دارای مزیت در دسترس بودن مداوم و جهانی و همچنین خواص رنگ، طعم و امولسیون کنندگی بهتر است.