لسیتین سویا چیست
لسیتین سویا یکی از مهم ترین امولسیون کننده ها برای صنایع دارویی، رنگ، مواد غذایی و خوراک است. جهان هر ساله از صدها هزار تن لسیتین استفاده می کند. تولید لسیتین سویا یک فرآیند کاملاً تثبیت شده اما ویژه مشتری است که ترکیب مناسبی از محصولات تولید لسیتین را برای تولید امولسیفایر مورد نیاز مشتری فراهم می کند.
درک اینکه چگونه لسیتین سویا ساخته می شود آسان تر خواهد بود اگر شما چند اصطلاح اساسی که اغلب در خارج از صنایع لسیتین سویا استفاده می شود را بدانید.
اول از همه، این مهم است که درک کنیم که لسیتین، در سطح شیمیایی، واقعا مخلوطی از چندین ترکیب چرب، در درجه اول کولین و سفالین است. کولین (choline) و سفالین (cephalin) هر دو در ساخت امولوسیون روغن و آب، یا روغن، آب، و مواد دیگر مفید است، اما کولین برای امولسیفایر کردن مقدار کمتری از روغن در مقدار بیشتری از آب بهتر است و سفالین (همچنین به عنوان آلفا فسفاتیدیل اتانولمین alpha-phosphatidylethanolamine شناخته می شود) برای امولسیفایر کردن مقدار کمتری از آب در مقدار بیشتری از روغن بهتر است. همچنین سفالین زمانی که به آب با سختی بالا اضافه شود تمایل به کولوخ شدن (به هم پیوستن) دارد. لسیتین سویا حاوی هر دو ماده کولین و سفالین است، اما راه های متعددی هم برای کاهش مقدار سفالین در محصول نهایی وجود دارد.
کاربردهای لسیتین سویا را بشناسید
فرایند تولید لسیتین سویا
تولید لسیتین سویا با دانه های کامل سویا شروع می شود. دانه های سویا زمانی که کشاورزان آن را به آسانسورهای غلات تحویل می دهند، خشک می شوند. تولید کنندگان لسیتین سویا برای فرایند تولید نیاز دارند تا سویا پوست کنده شوند بنا براین با استفاده از غلتک ها برای پوست کنی فرستاده میشوند. در این مرحله، آنها ممکن است کمی بیشتر خشک شوند تا به درصد رطوبت مناسب برای پردازش بعدی برسند. سپس دانه های سویا به اجاق می روند تا به دمای 60 و 88 درجه سانتی گراد (140 تا 190 درجه فارنهایت) برسند. در نهایت یک تسمه نقاله را پایین می آورند تا بتوان آنها را به صورت دانه های کامل سویا خرد کرد.
به تکه ها اجازه داده می شود تا کمی خنک شوند، حداقل تا دمای 69 درجه سانتیگراد (156 درجه فارنهایت)، و سپس با هگزان (hexanes) مخلوط می شود تا لسیتین استخراج شود. مخلوط هگزان ها و لسیتین های سویا صاف می شود و هگزان را می جوشانند تا لسیتین ها باقی بماند.
لسیتین سویا را می توان بدون هگزان نیز تهیه کرد.
این فرآیند با روغن سویا شروع می شود. روغن سویا کمی با آب رقیق می شود (2 تا 3 درصد حجم روغن) و تا دمای 50 تا 70 درجه سانتی گراد (122 تا 158 درجه فارنهایت) گرم می شود. سپس لسیتین ها هیدراته می شوند تا لجن تشکیل شود.
در این فرآیند مرحله بعدی رسوب زدایی است. لسیتین ها در دمای 50 تا 70 درجه سانتیگراد (122 تا 158 درجه فارنهایت) نگهداری می شوند زیرا در سانتریفیوژ قرار می گیرند. روغن سویای پاک‌شده حاوی 0.5 درصد لسیتین و لجن لسیتین زیر آن حاوی 40 تا 50 درصد آب است.
پس از ایجاد لجن لسیتین، آب موجود در آن باید تبخیر شود تا مایع بماند و از فساد آن جلوگیری شود. تولید کننده لسیتین سویا می تواند از اواپراتورهای افقی برای پردازش سریع یا اواپراتورهای عمودی در مواقعی که نیاز به حذف یک حلال است استفاده کند.
هنگامی که لسیتین خشک شد، باید آن را بین 20 تا 30 درجه سانتیگراد (68 تا 86 درجه فارنهایت) خنک کرد تا از تغییر رنگ آن جلوگیری شود. پس از خشک شدن، لسیتین سویا را می توان ماه ها در دمای اتاق بدون افت کیفیت نگه داشت.
لسیتین سویا به طور طبیعی به رنگ قرمز مایل به قهوه ای است. تولیدکننده ها عمدتا آن را با پراکسید هیدروژن در مرحله لایه برداری تا قهوه ای روشن یا قهوه ای مایل به زرد واکنش میدهند. دومین دلیل واکنش و استفاده از هیدروژن پراکساید سبک تر کردن محصول نهایی برای استفاده در صنایع غذایی است. همچنین ممکن است کلسیم به لسیتین سویا اضافه شود تا چسبناک تر شود و استفاده از آن در فرآیندهای اکستروژن آسان تر شود. تقریباً تمام لسیتین سویا حاوی درصد قابل توجهی روغن سویا در شکل نهایی آن است، به این معنی که مصرف آن برای کسانی که به سویا حساسیت دارند معمولاً توصیه نمی شود.
نظر دهید